حضانت فرزند بعد از ۷ سال:آیا پدر باید دادخواست بدهد؟
فهرست محتوا
یکی از سوالات رایج در حوزه حقوق خانواده این است که
حضانت فرزند بعد از ۷ سال:آیا پدر باید دادخواست بدهد؟
یا خیر؟ پاسخ این سوال نیاز به بررسی دقیق قوانین دارد.
قانون چه می گوید؟
بر اساس ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، حضانت فرزند تا ۷ سالگی با مادر و پس از آن با پدر است. اما این به معنای انتقال خودکار حضانت نیست. در واقع این قانون فقط اولویت را مشخص می کند.
آیا نیاز به دادخواست است؟
بله، پدر باید برای اجرایی کردن این حق قانونی خود، دادخواست حضانت به دادگاه خانواده تقدیم کند. این دادخواست باید شامل موارد زیر باشد:
درخواست صدور حکم حضانت
ارائه مدارک مثبته (شناسنامه فرزند، سند ازدواج و…)
تعیین محل اقامت فرزند
چرا باید دادخواست داد؟
تعیین رسمی تکلیف حضانت
جلوگیری از مشکلات احتمالی آینده
ایجاد سابقه قضایی
امکان اجرای حکم در صورت عدم همکاری مادر
استثنائات مهم:
حتی بعد از ۷ سالگی، اگر دادگاه تشخیص دهد مصلحت فرزند در ادامه حضانت با مادر است، ممکن است به نفع مادر حکم صادر کند. عواملی مانند:
رابطه عاطفی قوی با مادر
شرایط نامناسب پدر
مخالفت فرزند (در صورت داشتن تشخیص رشد)
روند کاری چگونه است؟
تقدیم دادخواست به دادگاه خانواده
تعیین جلسه رسیدگی
بررسی شرایط توسط کارشناسان دادگاه
صدور حکم نهایی
در پاسخ به سوال درباره اینکه حضانت فرزند تا چه سنی به مادر تعلق دارد.می‌توان بیان کرد که بر اساس قوانین جاری .
این مسئولیت تا پایان هفت سالگی معمولاً به مادر سپرده می‌شود. این تصمیم به دلیل اهمیت و تاثیر مادر در رشد و توسعه کودکان در سال‌های اولیه زندگی.
به ویژه از جنبه‌های عاطفی و روانی، اتخاذ شده است. پس از هفت سالگی، حضانت فرزند به پدر منتقل می‌شود و تا زمان بلوغ ادامه می‌یابد.
این موضوع از آنجا حائز اهمیت است که پس از رسیدن به هفت سالگی، مساله حضانت به مراتب پیچیده‌تر می‌شود .
و دادگاه توجه بیشتری به منافع بلندمدت کودک معطوف می‌دارد. در این سن، فرزند علاوه بر نیازهای عاطفی، به محیطی نیاز دارد که بتواند به تحصیلات، رشد اجتماعی و توسعه شخصی او کمک کند.
بنابراین، در فرآیند تصمیم‌گیری، دادگاه به عواملی همچون شرایط زندگی، سطح تحصیلات .و توانایی هر یک از والدین در فراهم کردن محیط مناسب توجه می‌کند.
با در نظر گرفتن اهمیت این مساله:این مقاله به بررسی جداگانه حضانت فرزند دختر و پسر تا پایان هفت سالگی پرداخته .
و در نهایت به سوال اینکه حضانت فرزند پس از این سن به عهده چه کسی است، پاسخ خواهد داد.
درخواست مشاوره
موضوع:
حضانت فرزند بعد از ۷ سال:آیا پدر باید دادخواست بدهد؟
حضانت فرزند دختر تا پایان هفت سالگی
پیوند عاطفی و نزدیک میان مادر و فرزندانش به طور واضحی مشهود است؛ به گونه‌ای که جدایی مادر از فرزندش، به ویژه در سال‌های اولیه زندگی، می‌تواند او را با چالش‌های عاطفی و روانی متعددی روبه‌رو کند.
در این سال‌ها، کودک به شدت به مادر خود نیازمند است و تأمین نیازهای فیزیولوژیکی او به عهده مادر است.
در این بخش از مقاله به پرسش مربوط به سرپرستی دختران تا سن ۷ سالگی پاسخ داده می‌شود. طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، سرپرستی دختران تا پایان هفت سالگی بر عهده مادر است .و او حق دارد از دختر خود نگهداری کند. البته این حق مادری به معنای محرومیت پدر از حق ملاقات با فرزندش نیست. ملاقات با فرزند، همچون سرپرستی، حقی است که برای هر دو والد وجود دارد .و نمی‌توان بدون دلیل موجه، این حق حیاتی را از والدین سلب کرد.
نکته حائز اهمیت در خصوص سرپرستی فرزندان این است:
که ممکن است مادری که مسئولیت نگهداری دخترش تا هفت سالگی را بر عهده دارد، تمایلی نداشته باشد .یا نتواند از او مراقبت کند. در این وضعیت، با توجه به اینکه پدر نیز مسئولیت و حق سرپرستی فرزند را دارد، می‌توان کودک را به او سپرد.
همچنین باید اشاره کرد که در صورت ازدواج مجدد مادر، حق سرپرستی فرزند دختر از او سلب می‌شود .
پدر می‌تواند در چنین شرایطی، حتی قبل از اتمام هفت سالگی، سرپرستی دختر را از مادر بگیرد. مگر آنکه در این شرایط، مادر همچنان از نظر صلاحیت برای نگهداری فرزند بر پدر پیشی داشته باشد.
حضانت فرزند پسر
در بخش قبلی به موضوع حضانت فرزند دختر تا سن هفت سالگی پرداخته شد
و مشخص گردید که این حق به طور کلی به مادر تعلق دارد.
ماده 1169
در قانون مدنی قدیم، حضانت پسران تنها تا دو سالگی بر عهده مادر قرار داشت .
این قانون تصریح می‌کرد که مادر در این مدت از زمان تولد فرزند، اولویت نگهداری را دارد. پس از اتمام این دو سال، حضانت به پدر منتقل می‌شد؛ به جز در مورد دختران که حضانت آن‌ها تا پایان هفت سالگی به مادر تعلق داشت.
بنابراین، طبق قوانین سابق، مادر مسئولیت حضانت دختران را تا هفت سالگی و پسران را تنها تا دو سالگی بر عهده داشت.
این قانون که موجب جدایی پسران از مادر در سال‌های اولیه زندگی می‌شد.
در حالی که مادر بهترین فرد برای تأمین نیازهای فرزند کوچک خود است، در زمان اصلاح قانون مدنی مورد توجه قرار گرفت.
اصلاحیه جدید:
حضانت پسران نیز تا پایان هفت سالگی به مادر واگذار شد، مشابه دختران.
به این ترتیب:
بر اساس ماده 1169 اصلاح شده قانون مدنی، در صورتی که والدین از یکدیگر جدا زندگی کنند، مادر تا هفت سالگی فرزند، اولویت حضانت را دارد و پس از آن، مسئولیت حضانت به پدر منتقل می‌شود. اکنون شاهد این هستیم که حضانت فرزند پسر نیز تا پایان هفت سالگی بر عهده مادر است و پدر نمی‌تواند حضانت را از او بگیرد، مگر اینکه دلیلی قانع‌کننده به دادگاه ارائه دهد. همچنین، پدر موظف است هزینه‌ها و نفقه فرزندان را تأمین کند و حق ملاقات با آن‌ها را نیز دارد.
نتیجه گیری:
{حضانت فرزند بعد از ۷ سال:آیا پدر باید دادخواست بدهد؟}
مهم است که اشاره کنیم در صورتی که فرزند دختر یا پسر یکی از والدین خود را از دست بدهد، مسئولیت حضانت به عهده والد دیگر خواهد بود. به عنوان مثال، در صورت فوت مادر، حضانت فرزندان دختر و پسر بر عهده پدر قرار می‌گیرد. به همین ترتیب، اگر پدر فوت کند، مسئولیت حضانت به مادر منتقل می‌شود و هیچ فرد دیگری، حتی پدربزرگ، نمی‌تواند حضانت را از مادر سلب کند.
در برخی موارد، ممکن است فرزند هر دو والدین خود را از دست داده و در سنین حضانت، از وجود پدر و مادر محروم باشد. در این شرایط، قانون تلاش کرده است تا نزدیک‌ترین خویشاوند کودک را برای مسئولیت حضانت مشخص کند و این مسئولیت به عهده جد پدری یا پدربزرگ کودک خواهد بود که حق و وظیفه نگهداری از او را دارد.
اطلاعات تماس و دریافت مشاوره
نکته پایانی:
هرچند قانون به پدر اولویت داده، اما مصلحت کودک همیشه مقدم است. بهتر است پدران قبل از اقدام حقوقی، امکان توافق دوستانه با مادر را بررسی کنند تا کمترین آسیب متوجه فرزند شود.
اگر در این زمینه نیاز به راهنمایی بیشتر دارید، مشاوره با یک وکیل خانواده یا وکیل حضانت فرزند می تواند به شما کمک کند تصمیم درستی بگیرید